در سیستم آبرسانی هیدرولیکی شهر باستانی شوشتر از رود کارون یک کانال به صورت فرعی خارج شده و ایجاد یک خندق به دور شهر می نمود این خندق دور تا دور شهر را در بر می گرفت. به گفته دیگر با ایجاد این خندق دسترسی دشمنان و افراد خارجی به داخل شهر امکان پذیر نبود، به عبارت دیگر این سیستم نه تنها تامین کننده آب شهر بود بلکه باعث ایجاد امنیت در شهر نیز می شد. ذکر این نکته مهم به نظر می رسد که برای دسترسی به داخل شهر بر روی این خندق پل هایی احداث شده بود که به وسیله دروازه هایی دسترسی به شهر را با در نظر گرفتن امنیت امکان پذیر می نمود.

یکی از موارد بسیار هوشمندانه در این سیستم ذخیره آب مورد نیاز برای زمانی بود که دشمنان به شهر حمله می کردند در این زمان دروازه های عبور آب بسته شده و در داخل شهر آب در داخل سیستم باقی می ماند تا مردم در شهر بتوانند جهت آشامیدن و کشاورزی از این آب استفاده نمایند.

از این خندق به داخل شهر کانال هایی به صورت زیر زمینی ایجاد گردیده بود که آب را به داخل شهر و از مجزای این کانال ها به داخل آب انبار ها و همچنین مجراهایی موجود در شهر هدایت می کرد( همانگونه که در مقاله های قبلی در مورد قنات های ایران صحبت کردیم به این مجاری زیر زمینی قنات گفته می شد که خود یکی از راه هایی ابتکاری ایرانیان برای رساندن آب در زمان های قدیم و حتی امروزه می باشد. جهت اطلاعات بیشتر در مورد قنات های ایران می توانید به مقاله قنات ها در قسمت مقالات سایت مراجعه فرمایید).

این قنات ها مجاری آب باعث رساندن آب آشامیدنی به ساکینین شهر و همچنین آب مورد نیاز به زمین های کشاورزی جهت آبیاری محصولات می شد. به گفته دیگر این روش آبیاری هوشمندانه در تمامی زمان ها ( صلح و جنگ) آب مورد نیاز را تامین می نمود و در دسترس ساکنین شهر باستانی شوشتر قرار می داد.

ادامه دارد…