پوشش دهی و محافظت از لوله ها(قسمت اول)

همانگونه که در مقالات قبل گفته شد خطوط لوله به عنوان شاهرگ های اصلی انتقال سیالات به نقاط مختلف به حساب می آیند.

وجود عوامل مختلفی مانند باکتری ها، آب، مواد شیمیایی مختلف، خاک، ریشه درختان  و گیاهان، آلودگی های محیطی متنوع باعث ایجاد تخریب و فرسودگی لوله های فولادی موجود در خطوط لوله  و یا کاهش کارایی این خطوط می گردد.

خوردگی پدیده ای است که در اثر واکنش های شیمیایی به وجود آمده بین ماده با محیط اطرافش، بر روی سطح ماده ایجاد می شود.

حفاظت از خطوط لوله در برابر خوردگی و سایر آسیب های شیمیایی نه تنها مستلزم این است که دانش کافی در مورد سیال قابل حمل داشته باشیم بلکه مستلزم این موضوع است که باید از محیط و شرایط انتقال سیال مورد نظر در خطوط لوله آگاهی لازم را داشته باشیم.

طراحی خطوط انتقال ممکن است به گونه ای باشد که جهت انتقال این سیالات، این خطوط در خاک و یا آب مدفون شده باشند،

و یا ممکن است که این خطوط در مناطقی تعبیه شده باشند که در معرض تغییرات مداوم دما در طول شبانه روز و یا فصول مختلف سال باشند.

همچنین ممکن است که خطوط انتقال در معرض سایش ماسه، شن، صدف ها یا سایر رسو بات قرار داشته باشند.

بررسی تمامی این عوملی این نکته بسیار مهم را یاد آور می شود که لوله های موجود در خطوط لوله باید جهت افزایش طول عمر مفید باید با پوشش مناسب پوشش دهی شده باشند.

پوشش های آلی متفاوتی برای جلوگیری از خوردگی لوله های فولادی مورد استفاده قرار می گیرند.

به کلیه فعالیت هایی که جهت آماده سازی و زیر سازی لوله های فولادی شامل کنترل شرایط دما و فشار، زبری، میزان تمیزی، میزان آلودگی نمکی سطحی و در آخر عایق کاری لوله ها، پوش دهی لوله گفته می شود.

ادامه دارد…