لوله گازی

لوله گازی

لوله های گازی:

لوله های گازی به لوله هایی از جنس فولاد و یا پلی اتیلنی گفته می شود که در خطوط انتقال گاز مورد استفاده قرار می گیرند. کاربرد این لوله ها بیشتر در ساختمان های مسکونی، اداری، سوله های صنعتی، نیروگاه ها، پالایشگاه ها و پتروشیمی ها است.

لوله کشی روکار:

لوله کشی های گاز باید تا آنجا که ممکن است بر روی کار نصب شوند.( به اصطلاح رو کار باشند.) مگر در شرایط خاصی که این امکان وجود ندارد و به اجبار باید لوله کشی را در زیر کار انجام داد. اتصالات لوله ای روی کار تا سایز ۲ اینچ را می توان هم از طریق پیچ و مهره و هم از طریق جوشکاری برقی انجام داد، ولی لوله هایی با قطر بیشتر  را باید فقط از طریق جوشکاری برقی به هم متصل کرد.

بعد از انجام دادن لوله کشی روکار نیازی به استفاده از نوار پلاستیکی برای عایق سازی روی لوله ها نیست، بلکه باید لوله ها را با یک لایه رنگ ضد زنگ و یک لایه رنگ روغنی پوشش دهیم.

در مواردی خاص، به ناچار ممکن است لوله های گاز از داخل پنجره یا کناره در عبور کند، در این شرایط باید جهت جلوگیری از ساییدگی لوله به وسیله قاب در یا پنجره و یا  شیشه ، اقدامات لازم را انجام دهیم .

در لوله کشی روکار بایستی فاصله لوله های گاز تا لوله های آب گرم حداقل ۵ سانتی متر باشد و در شرایطی که این امکان وجود ندارد، باید روی لوله های گاز را عایق بندی کنیم .

لوله کشی زیر کار:

اتصال لوله های گازی در لوله کشی زیر کار، باید توسط جوشکاری برقی حتما صورت بگیرد. در این نوع لوله کشی نیز باید تماسی بین لوله های گاز و لوله های آب گرم و سرد نباشد و حداق فاصله ی ۱۰ سانتی متری باید رعایت شود. در صورتیکه به ناچار لوله های گاز و لوله های آب در یک کانال قرار گرفتند، بایستی لوله های گاز را توسط موادی چون پشم شیشه عایق بندی کنیم. اگر لوله های گاز در کانال مستقلی قرار گرفتند، باید آن را توسط ماسه خشک پر کنیم . یا اینکه به هواکش های مناسب مجهز باشد، تا از اجتماع  گاز جلوگیری شود .