در این مقاله به بررسی کاهش آبدهی چاه ها می پردازیم. قابل ذکر است که این مقاله در ادامه مقاله قبل بوده و پیشنهاد می شود قبل از مطالعه این مقاله مقاله قبل را مطالعه فرمایید.
افزایش آبدهی چاهها تماما بستگی به رفع این موارد دارد که برای این کار روشهای متفاوتی وجود دارد، برای مثال می توان به موارد زیر اشاره کرد:
- تعویض لوله جدار
- روشهای شیمیایی شستشوی اسکرینها
- عملیات های مکانیکی مانند برسزنی
مشبکزنی مجدد لوله جدار و افزایش آبدهی چاهها توسط دستگاه سورن
در این عملیات، با به وجود آوردن سوراخهای جدید در لوله جدار چاههای عمیق و نیمه عمیق و مشبک کردن مجدد آن (اصطلاحاً شیار زنی لوله جدار)، باعث احیاء دوباره چاهها و ورود آب از منافذ جدید به داخل چاه شده و در صورت حضور آب در منابع زیرزمینی، آب دهی چاه به میزان قابل توجهی بالا می رود. به طور معمول بیشتر چاهها پس از چند سال کار کردن دچار گرفتگی لوله جدار میشوند و مشبکزنی مجد آنها -حتی در صورت نبود آب میتواند باعث بالا رفتن میزان آب دهی چاه ها گردد.
دستگاه سورن به جهت انجام عملیات مشبکزنی از بالای چاه به داخل آن ارسال می شود و لوله جدار چاهی را که در داخل چاه موجود است، مجدداً از طریق ایجاد سوراخهای جدید مشبک مینماید. این سوراخها بر اساس اندازه مته( به میزان مورد نظر طراحی) بین ۱۵ تا ۲۰ میلی متر قطر دارند و معمولاً مته ۱۷٫۵ استفاده میشود. فاصله بین حفره ها یا همان مشبکهای ایجاد شده بر روی لوله های جدار چاه حدودا ۱۰ سانتی متر میباشد که مارپیچ و دورانی ایجاد میشوند تا افزایش آبدهی چاه از تمام محیط اطراف آن صورت بگیرد. سرعت کار مشبکزنی بسته به وضعیت چاه و محل کار متفاوت است. ممکن است مشبک کردن مجدد لوله جدار یک چاه بین یک روز تا یک هفته طول بکشد.