پوشش های ضد حریق سازه های فولادی:

پوشش های ضد حریق سازه های فولادی:

پوشش های ضد حریق سازه های فولادی : امروزه موضوع محافظت و پوشش ساختمان و سازه های فلزی با پوشش های ضد حریق یکی از مهم ترین موضوعاتی است که طراحان و محاسبان در اجرای پروژه های خود به آن توجه می کنند.

روکشضد حریق سازه ها از مهم ترین روش های محافظت سازه ها در مهندسی حریق به شمار می آید.

در این روش اکثر ستون ها و تیر های اصلی بنا به وسیله پوشش های ضد حریق عایق بندی می شود.

سازه های فولادی بدون پوشش نسبت به حریق بسیار آسیب پذیر هستند

و مطابق با دستور العمل ISO و  BS476  فلزات آهنی ای  که بدون پوشش باشند،

در کمتر از ۱۰ دقیقه پس از آتش سوزی به دمای ۵۰۰ درجه سانتی گراد می رسند که نقطه خمش فلز آهن است.

مقاومت این  فلزات مورد نظر در این حالت به میزان ۵۰ درصد  کاهش می یابد.

درست به همین دلیل است که در نیروگاه ها به علت بالا بودن احتمال ایجاد حریق و آتش سوزی،

سازه های فلزی را با استفاده از پوشش های ضد حریق، عایق بندی می کنند.

با توجه به تاثیری که شکل پروفیل های فولادی در تعیین ضخامت پوشش ضد حریق بر روی آن ها دارد می توان سایز و ضخامت پوشش مورد نیاز را محاسبه کرد.

اگر سطحی از فولاد را که در معرض حریق و آتش است را بر سطح مقطع کل بخش کنیم،

ضریبی به نام ضریب مقطع(section factor) به دست می آید. در کل،  هر قدر اندازه این ضریب بیشتر باشد،

ضخامت پوشش ضد حریق مورد نیاز بر روی سازه های فولادی افزایش می یابد.

از طرفی هر قدر که اندازه سطوحی که در تماس با آتش هستند بیشتر باشد و یا این که هر  قدر ضخامت فلز مورد نظر کمتر باشد،

ضخامت پوشش ضد حریقی که بر روی این سازه ها مورد نیاز است، افزایش می یابد.

ادامه دارد…