سیستم آبرسانی شهر باستانی شوشتر (قسمت سوم)

با توجه به نوع ساخت این سیستم هیدرولیکی بسیار پیچیده در می یابیم که کانال فرعی که از رودخانه کارون جدا شده است( کانال گرگر)

و پس از آبرسانی به شهر باستانی شوشتر دوباره به دل کارون باز می گردد.

این انشعاب باعث جزیره زیبای میناب را به وجود آورده است.

از دیگر انشعابات این مسیر در گذشته برای آبیاری و کشاورزی استفاده می شوده است.

این سازه باستانی با توجه به ارزیابی های انجام شده یکی از پیچیده ترین و مهندسی ترین سازه های آبرسانی باستانی می باشد

که در طول سه الی هفت سال به همت ایرانیان ساخته شده است.

این سازه تاریخی یکی از شگفتی های ساخت می باشد

که در دل خود جاذبه های گردشگری زیادی را پدید آورده است ار جمله زیبا ترین و جذاب ترین پدیده های این سازه صخره های زیبایی است

که در دل آنها آب به پایین می ریزد و باعث جاری شدن آب به آبگیرهای پایین دست شهر می شود،

این آب های جاری با جاری شدن به سمت جنوب شهر باستانی باعث آبیاری مزارع و زمین های کشاورزی می شده است ذکر این نکته بسیار مهم می باشد که از این روش آبیاری تا چند سال پیش نیز استفاده می شده است و متاسفانه با گذشت زمان و عدم رسیدگی به این ساختار دچار فرسایش گردیده است.

یکی دیگر از زیبایی ها و همچنین بناهای مهم این سازه وجود آسیاب هایی است که به وسیله سیستم آب کار می کردند( آسیاب آبی).

باید توجه داشت در دل سازه های آبرسانی شهر باستانی شوشتر نزدیک به ۴۰ آسیاب آبی وجود دارد که در زمان های گذشته نقش بسیار مهمی را در رفع نیاز ساکنان شهر بر عهده داشته است.

امروزه با گذشت زمان قسمت های زیادی از این سازه باستانی دچار تخریب گردیده است

ولی هنوز قسمت هایی از آن باقی مانده که خود باعث جذب گردشگران بسیاری می شود.