آرماتور فولاد صنعت صانعی

میلگرد یا آرماتوربه عنوان یک تقویت کننده و استحکام بخش فولادی، میله یا شبکه ای از سیم های فولادی است که به عنوان یک دستگاه کشش در تقویت بتن و محکم کردن سازه های ساختمان از آن استفاده می‌شود. سطوح میلگرد اغلب به عنوان یک الگو برای بهتر متصل نمودن بتن ها به هم می‌باشد.

یکی از نکاتی که باید به آن توجه شود استانداردی است که میلگرد با توجه به آن تولید میشود، این بدان معنا است که فولاد مورد استفاده در میلگرد با توجه به استاندارد های مختلف هر کشور تولید میشود، در هر استانداردی طبقه بندی مشخصی در ارتباط با خواص مکانیکی فولادها وجود دارد.

در کشور ما بیشتر تولیدات فولاد با استاندارد روسی تولید میشود به همین دلیل میلگرد های تولیدی کشور ما تحت عنوان سه نوع طبقه بندی میشود:

  1. فولاد A1

  2. فولاد A2

  3. فولاد A3

تاریخچه میلگرد

با بررسی های انجام شده مشخص گردیده اس که استفاده از میله هایی برای تقویت حداقل به قرون پانزده برمیگردد.به عنوان یکی از این سازه ها می توان به قلعه وینسنس اشاره کرد.

این در حالی است که در قرن هجدهم به پیشنهاد یکی از صنعتگران معروف در کشور روسیه در سازه برج نویانسک از میلگرد استفاده گردید و این پیشنهاد باعث گردید این سازه همچنان دارای استقامت بالایی باشد.

 

اندازه و درجات میلگرد

این اندازه گیری ها تحت عناوین زیر مورد استفاده قرار می گیرد.:

۱٫ اندازه های ایالات متحده آمریکا

۲٫ اندازه های کانادا

۳٫ اندازه های اروپا

۴٫ اندازه های استرالیا

۵٫ هند

 

انواع میلگرد در ایران

۱٫ فولاد A1

نوعصاف بوده و مقاومت تسلیم و مقاومت کششی آن به ترتیب ۲۳۰۰ و۳۸۰۰ کیلوگرم بر سانتی متر مربع می‌باشد.

۲٫ فولاد A2

نوع آجدار با مقاومت تسلیم ۳۰۰۰ و مقاومت کششی ۵۰۰۰ کیلوگرم بر سانتی متر مربع است.

۳٫ فولاد A3

نوع آجدار با مقاومت تسلیم ۴۰۰۰ و مقاومت کششی ۶۰۰۰ کیلوگرم بر سانتی متر مربع می‌باشد. از نظر تنوع قطر میلگردها نیز استانداردهای تولید کنندگان متفاوت است. در سیستم روسی که در کارخانجات ذوب آهن اصفهان مورد استفاده‌است میلگردها تا قطر ۴۰ میلیمتر ساخته می‌شوند.

 

میلگرد های آلیاژ سازی شده و ترمکس ( خنک کاری و برگشت تحت کنترل ) چیست؟

فرآیندهای تولید میلگرد در کشورهای پیشرفته جهان به روشهای مختلف می باشد . در استانداردهای معتبر دنیا برحسب شرایط اقلیمی هر کشور فرآیندهای تولید بطور کاملاً روشن و با لحاظ پارامترهای مختلف تحت کنترل قرار می گیرند :

۱٫ در کشور ژاپن که از نظر شرایط اقلیمی کشوری زلزله خیز می باشد ، استاندارد ملی آن کشور JIS آنالیز شیمیایی را متناسب با فرآیند تولید ( از روش آلیاژی ) تعریف می نمایند و هیچگونه اشاره ای به فرآیند تولید از طریق عملیات حرارتی (ترمکس ) ننموده است و به عبارت دیگر مصرف میلگردهای ترمکسی در آن کشور توصیه نمی شود .

۲٫ در کشورهای اروپائی که از نظر زلزله خیزی در رده کشورهای امن می باشند و نسبت به کشور ژاپن خطر زلزله در آنها بسیار پائین تر می باشد روش ترمکس ( عملیات حرارتی ) را مدنظر قرار داده و آنالیز شیمیایی را متناسب با فرآیند تولید میلگرد با روش فوق الذکر در نظر گرفته اند ،

۳٫ در استاندارد ملی ایران به شماره ۳۱۳۲ که برگرفته از چندین استاندارد مرجع ( اروپایی EN , DIN, و ژاپن JIS و آمریکاASTM و ISO ) می باشد هر دو روش فوق الذکر در نظر گرفته شده است ولی بخاطر ضریب امنیت بالای مصرف در بند ۱۳ استاندارد ( نشانه گذاری ) بصراحت تولید کنندگان را موظف به آگاهی دادن به مصرف کننده از لحاظ فرآیند تولید میلگردها نموده است . به این صورت که بایستی بر روی پلاک الصاقی علامت مشخصه ایی دال بر انجام تولید به روش ترمکس حک شود و مقطع شاخه های این نوع محصول به یک رنگ تعریف شده ایی رنگ آمیزی گردد و همچنین در گواهینامه فنی جمله فرآیند تولید بوسیله خنک کاری و برگشت تحت کنترل درج گردد . با توجه به پیوست الف در استاندارد ملی ایران انجام عملیات جوشکاری بر روی این نوع میلگردها مجاز نمی باشد .

لازم به ذکر است در روش آلیاژسازی شده ، فولاد مورد نیاز برای تولید میلگرد مورد نظر ، در فرآیند فولادسازی و از طریق اضافه نمودن فروآلیاژها ساخته شده و شمش تولیدی در فرآیند نورد به شکل مورد نظر درمی آید و سپس در محیط آزاد و به مرور خنک می شود . در این حالت میلگرد تولیدی از سطح بیرونی تا مرکز آن دارای خواص مکانیکی و مشخصات شیمیائی یکسان می باشد و در مواقع زلزله و فشار مقاومت یکنواخت و مناسبتری را از خود بروز می دهد .اما برای میلگردهای تولید شده به روش ترمکس اینگونه است که شمش فولادی مورد استفاده دارای کلاس آنالیز شیمیائی پائینتری بوده و برای رسیدن به مقاومت مورد نیاز مطابق استاندارد ، میلگرد تولیدی را که دارای دمای بالایی می باشد از داخل لوله های آب عبور داده و به یکباره سطح بیرونی خنک می شود . در این حالت سطح میلگرد تا عمق مشخصی دارای مقاومت بالاتر( مثلاً ۴۰۰ ) می باشد اما مغز میلگرد دارای مقاومت پائینتری ( مثلاً حدود ۳۴۰ ) خواهد داشت .از این رو در بکارگیری این نوع میلگرد در سازه های تحت فشار و مناطق زلزله خیز باید احتیاط های لازم را به عمل آورد و در محاسبات آن دقت مضاعف اعمال گردد . قیمت تمام شده میلگردهای آلیاژسازی شده بالاتر از ترمکسی می باشد .

 

استفاده مجدد و بازیافت میلگرد

در چین و بسیاری دیگر از کشورها، پس از تخریب یک ساختمان کارگران برای برداشتن میلگرد فراخوانده می‌شوند. آن‌ها با استفاده از برّنده های فلز، تجهیزات جوشکاری، چکش و دیگر ابزارها به جستجو و استخراج میلگرد می پردازند. این فلز تا حدی صاف و دسته بندی شده و فروخته می‌شود. این کار برای ایمنی ساختاری ساختمان بعدی بسیار مضر است. اثر آن در ساختمان هایی نمایان می‌شود که در برابر زلزله یا فشار باد ایمن نیستند. این ساختمان ها به طور ناگهانی فروم پاشند. با استفاده از میله فولادی تقویت کننده که انرژی و نوسان را جذب می کنند، شرایط خطرناک را به ساکنان هشدار م دهند و فرصت فرار را به آن‌ها می دهد.

میلگرد مانند اکثر محصولات فلزی قابل بازیافت است. این فلز معمولاً با محصولات فولادی ذوب و ترکیب شده و دوباره شکل دهی می‌شود.